“Littekens zijn souvenirs die je nooit meer kwijtraakt”
Ach ja. Souvenirs. De foto hierboven is van mijn favoriete souvenirs van afgelopen zomer, samen met de tekst van een van mijn favoriete liedjes, “Name” van de Goo Goo Dolls. Als je net als ik bent, hoop je dat je niet te veel littekens hebt, maar je hebt wel veel souvenirs. En je hoopt dat ze niet verdwalen.
Ik zie souvenirs als brieven; patrijspoorten naar het verleden. Souvenirs zijn stukjes geschiedenis die we kunnen vasthouden – voelen, aanraken, ruiken. En hoewel ze over 50 jaar misschien niet worden “gewaardeerd” door onze kinderen, kunnen ze ons zeker vreugde brengen wanneer we ze eruit halen. We hoeven geen 50 jaar te wachten. Zelfs nu, slechts een paar maanden na de concerten, roept het zien van de kaartjes allerlei goede herinneringen op. (Kanttekening hier. Ik denk dat ALLE concerten fysieke kaartjes als optie zouden moeten bieden wanneer je ze koopt. Ik weet het, scanbare kaartjes op je telefoon hebben is zoveel “gemakkelijker”, we hebben altijd onze telefoons bij ons, fysieke kaartjes kunnen verloren gaan , bla bla bla. Ik baal er echt van. We zouden allemaal fysieke kaartjes moeten EISEN. Voelt iemand anders hetzelfde?)
Natuurlijk heb ik veel souvenirs. Ik wou dat ik kon zeggen dat ik ze allemaal mooi heb weggestopt in plakboekalbums, samen met foto’s, beschrijvingen, grappige bijschriften, enz., enz., enz. Nee. Maar ik heb wel plannen om ze allemaal te organiseren. Veel plannen. . . Veel van mijn souvenirs zijn echter niet het soort souvenirs van het type “gemakkelijk te organiseren en in leuke boekjes te stoppen”. Hier zijn enkele voorbeelden:
ZAND. Ik verzamel zand. Sorry niet Sorry. Ik ben op een aantal behoorlijk fantastische stranden geweest en ik denk dat zand een geweldig souvenir is om van een strand te hebben. Als ik op reis ga, zorg ik altijd dat ik een flesje bij me heb om wat zand op te vangen. (Oké. Niet de hele tijd. Vandaar het zand in de plastic waterflessen.) Mijn plan is om het zand in een schaduwdoos te doen met een plattegrond van het strand, misschien een foto, en een ander klein “souvenir” dingetje dat ik zou kunnen gebruiken. hebben van de reis. Hoi. Ik heb zelfs de schaduwboxen. Ergens.
VERPAKKINGSKAARTJES. Ik hou van voetbal. En ik ben dol op de Green Bay Packers. Ik ben voor altijd fan geweest. Sterker nog, ik ben zelfs mede-eigenaar. (Als je niets weet over het eigendom van Green Bay Packer, zoek het dan op.) Dus natuurlijk, ik ga mijn kaartjes bewaren. Er gaat niets boven een voetbalwedstrijd bij Lambeau. (Sorry voor die van Soldier Field.) Ik heb hier geen ander plan voor dan ze op het magneetbord in mijn kantoor te plakken. Ze brengen me elke dag vreugde. Ik heb nog ergens meer kaartjes.
ONDERZETTERS. Ik heb wel een kleine verzameling onderzetters. Ik zou er meer willen hebben, maar is het je opgevallen dat de meeste bars geen onderzetters meer hebben? Geen chique met hun logo of een interessant ontwerp erop. Dat zouden ze echt moeten doen. Geweldige reclame. En, laat me je vertellen, deze brengen veel herinneringen naar boven. Zoals toen we met onze kinderen (volwassen kinderen natuurlijk) in Tavern in the Sky waren de avond voor een Packer-wedstrijd, ouderwets op het balkon met de vuurplaats laaiend, sneeuw die licht viel en Lambeau Field op de achtergrond. Of toen we met onze kinderen en onze toekomstige schoondochter bij Port Townsend Brewing Company in de staat Washington waren, een week voordat onze zoon vertrok voor een uitzending van 7 maanden op een vliegdekschip. Of de keer dat mijn man en ik een herfstnacht doorbrachten in een rustieke hut met het vuur in een stenen open haard in Keweenaw Mountain Lodge. Kijk, mooie reclame. En, mooie herinneringen. Mijn plan hiervoor is om ze op mijn bord in mijn kantoor te plakken, naast mijn Packer-tickets. Elke dag meer plezier.
KURKEN. Als je mij kent, weet je dat ik kurken heb. Mijn man en ik sparen al meer dan 30 jaar kurken, dus ja, we hebben er waarschijnlijk duizenden. Ik zal hier niet veel over uitweiden, laten we zeggen dat we van wijn houden, en de meeste van onze vrienden houden ook van wijn. Dus ja, menig fles wijn is bij ons thuis ontkurkt. We proberen op kurken te schrijven om speciale gelegenheden te herdenken, zoals een donderdagavond. Sommige zijn specialer dan andere, zoals “Baby Boy Johnson”, toen we erachter kwamen dat onze zoon en zijn vrouw een jongen kregen, of “Noah’s First Visit”, toen de zoon van onze dochter voor het eerst op bezoek kwam bij oma en opa. Kurk-souvenirs zijn bedoeld om vast te houden, rond te gooien, rond te slaan door de kat, rond te gooien door de kleinzonen. Ze liggen op hun laatste rustplek, in diverse goed bereikbare bakken door het hele huis.
REIS SOUVENIRS. Ik weet zeker dat iedereen deze ergens heeft. Ik heb een doos of een map gewijd aan elke reis die we hebben gemaakt, sommige met veel meer “papieren spullen” dan andere. Ik haalde het bovenstaande papieren spul uit onze Franse doos. En ja, ik heb zand en kurken uit Frankrijk, veel kurken, niet te veel zand. (Eigenlijk heb ik stenen van het strand in Cassis aan de Middellandse Zee; geen zand daar). 
Dit zijn mijn aantekeningen van onze reis naar Frankrijk. Ik denk dat ik het gen voor reisplanning heb geërfd.
BIER BLIKJES. Oké. Ik verzamel GEEN bierblikjes. Ik wilde wel, maar mijn man zei nee. Maar serieus, als je een kijkje neemt, zijn er een paar behoorlijk coole blikken. Ik beschouw ze volledig als kunstwerken. Maar nee. Ik zal het blikje “Lake Beer” echter houden, want, hey, we wonen aan een meer.
TEN SLOTTE. Natuurlijk vind ik het schrijven van brieven nog steeds ZO belangrijk. Het schrijven van een brief aan iemand zal een band met hem tot stand brengen die sociale media of sms’en of een e-mail nooit kunnen. Het is een klein stukje geschiedenis, een momentopname van wie je bent op dat moment in je leven. Maar souvenirs hebben ook een doel, ze geven een momentopname van wie je bent en WAAR je was. Ze kunnen je keer op keer vreugde brengen. “We hebben kleine dozen voor herinneringen, open ze en we zullen ze vrijgeven”, uit de Goo Goo Dolls “Boxes”. Neem die woorden dus letterlijk en stop je herinneringen in kleine doosjes.
