Hoe kan het vijf jaar geleden zijn dat The Handwritten Letter Appreciation Society van start ging? Ik herinner me donderdag 26 oktober 2017 alsof het gisteren was hier aan de eettafel met alle A3-pagina’s met inhoud uitgespreid voor de computer, terwijl vriend Jo me hielp met het bouwen van een website. Maanden daarvoor had ik het idee ervoor uitgebroed, er met vrienden over gesproken, hun reactie gepeild en lay-outontwerpen en menu en manifest en alle dingen die ik wilde dat het klaar had voor die dag. Ik ben Jo nog steeds eeuwig dankbaar dat ze haar tijd heeft gegeven om me de basis te laten zien en me naar een podium heeft gebracht waar ik kon beginnen en het woord kon verspreiden. Ik vind het ook geweldig dat de missie van THLAS niet is veranderd sinds die allereerste blogpost.
Dus, vijf jaar later en hier zijn we met zo’n geweldige gemeenschap, en vriendschappen gesloten, en het schrijven van brieven begint echt weer te voelen alsof het zijn stempel drukt op de kaart van het leven van mensen. En er waren tussendoor zoveel avonturen, en mensen van over de hele wereld kwamen erbij, en verschenen op de radio en in kranten en tijdschriften, en gingen weer naar podia en festivals om handgeschreven brieven te promoten.
Op het moment van schrijven heeft THLAS 949 leden in 32 landen, 4.045 volgers op Twitter, 1.849 volgers op Facebook en 1.155 volgers op Instagram, samen met een enorm gevoel van dankbaarheid en vreugde voor elk van hen. Bovendien kan de vreugde van het weten dat honderden brieven in de loop der jaren hun weg over de wereld hebben gevonden, niet echt worden gemeten.
Maar hoe te vieren dat je 5 wordt? Ik heb eerlijk gezegd mijn uren in de tuin besteed aan het bedenken van hazenbreinmanieren om de gelegenheid te vieren, maar heb je ooit van die momenten dat geen van hen precies goed voelt? Ik vraag me af of het gewicht van de afgelopen twee en een half jaar zijn tol heeft geëist en een deel van de vulling uit het idee van vieren heeft geslagen, en dan krijg ik gewoon zin om alles uit de kast te halen en wat is de reden voor dat toch. Een groot oud cirkelvormig denkproces dat me terug naar af brengt, namelijk: “Wel, waarom gaan we niet gewoon terug naar de basis en herinneren we ons onze stille revolutie in de kunst van intimiteit?” Het simpele idee om mensen te inspireren en aan te moedigen een handgeschreven brief te schrijven aan iemand die ze kennen of liefhebben (of beide) en hoewel dat niet alle toeters en bellen heeft van een grote campagne, is dat echt de kern van The Handwritten Letter Waardering samenleving.
Ik maak me zorgen dat mensen gefrustreerd raken omdat ik niet ondernemender ben en THLAS niet heb opgezet als liefdadigheidsinstelling of een manier om geld te verdienen, en misschien zal ik daar op een dag spijt van krijgen, maar dat was nooit de bedoeling van de Society. Ik heb me nooit erg op mijn gemak gevoeld bij het aannemen van geld van mensen, wat betekent dat 1) ik dat zelden doe, en 2) wie heeft er tegenwoordig eigenlijk nog geld over om weg te geven? Ik hou gewoon van het idee om één persoon te beïnvloeden om een brief te schrijven aan een vriend, of familielid, misschien een oude vijand, of zelfs beroemde mensen. Het mooie van pen op papier zetten dat alleen door ervaring begrepen kan worden.
Dus, ik weet het niet, ik denk dat het dit jaar misschien gewoon een rustige aangelegenheid is om tegen mensen te zeggen dat de beste manier om de 5e verjaardag van de Society te vieren, is door een brief te schrijven aan iemand van wie je houdt of die je bewondert of leuk vindt of die je niet kent. lang niet gezien. We zouden niet eens hoeven te delen of we het wel of niet hebben. We zouden die vreemde plek kunnen bewonen waar alleen schrijver en ontvanger het weten en dat zou oké zijn. Sterker nog, meer dan OK, perfect.
Dina
PS Dit alles gezegd hebbende, dit zijn enkele van de hazenbrein droomdromen die ik had…
- Thee, cake en een praatje met Axel Scheffler (lid nr. 855).
- Een shout-out naar de 5e verjaardag op dat grote scherm in Piccadilly Circus.
- Een parkour-persoon die (nog steeds) een brievenbus springt (springt).
- Een ritje in een Royal Mail Postbus zoals die in The Postal Museum (als er ergens een werkende was).
PPS Je kunt ons op vrijdag 28 oktober vinden in Wareham Library voor wat gratis brieven schrijven als je met ons mee wilde vieren.
